Kütahyalı 87 yaşındaki İbrahim Elaslan, 54 yıl önceki depremin ardından zamanla boşalan, Emet ilçesine bağlı Kalfalar köyünde tek başına yaşamını sürdürüyor.
Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre Türkiye’nin en az nüfusuna sahip yerleşim yerleri arasındaki Kalfalar köyü, 1970 yılında Gediz’de meydana gelen depremin ardından göç vermeye başladı.
Köy sakinlerinin bir kısmı yakındaki Örencik köyünde yapılan deprem evlerine yerleşti, kalan kısmı da zamanla başka yerlere göç etti.
Sadece İbrahim ve Naime Elaslan çifti ikamet ettiği için seçimlerde sandık kurulmayan köy, 2019 yılında 3 kilometre uzaklıktaki Örencik köyü muhtarlığına bağlandı.
Eşi, 28 Ekim 2022’de vefat edince 4 çocuğu ve 11 torunu da başka yerlere taşınan İbrahim Elaslan, köyde yalnız kaldı.
Yaklaşık iki yıldır ihtiyaçlarını kendisi karşılayan Elaslan, köyün boş sokaklarında dolaşıp camiye gidiyor, bahçe işleriyle ilgilenerek vakit geçiriyor.
“Tek başıma yaşamayı seviyorum”
İbrahim Elaslan, AA muhabirine, bazı evlerin yıkıldığı depremin ardından göç yaşandığını anlattı.
Köyde son 10 yıldır kimsenin kalmadığını, eşinin de vefatıyla yalnız yaşamaya başladığını belirten Elaslan, “Pazara gittiğimde bana nereli olduğumu soruyorlar. Ben de Kalfalarlıyım, orayı ben temsil ediyorum, diyorum. Bana inanmıyorlar. Kalfalar’da kimse yok, tek başına yaşanılır mı, diye soruyorlar. Ben de tek başıma yaşamayı seviyorum cevabını veriyorum.” ifadelerini kullandı.
Elaslan, zorluklara rağmen yalnız olmaya alıştığını belirterek, “Yemeğimi kendim yapıyorum, çayımı demliyorum. Bazen de çocuklarımın getirdiği yemekleri yiyorum. Çocuklarım, beni yaşadıkları ilçeye götürmek istiyor ama ben burada mutluyum.” diye konuştu.
Köyün camisinin anahtarının kendisinde olduğunu ifade eden Elaslan, bazen de camiye giderek tek başına namaz kıldığını, camiyi cemaatsiz bırakmadığını söyledi.
“Canım sıkıldığında arabama binip alışveriş yapıyorum”
Haftanın belli günlerinde ihtiyaçlarını almak için yakındaki Çavdarhisar ilçesindeki pazara ve Örencik köyüne gittiğini anlatan Elaslan, şöyle devam etti:
“Canım sıkıldığında arabama binip alışveriş yapıyorum. Örencik köyüne gidiyorum, kahvehanede çay içiyorum, tanıdıklarla sohbet ediyorum. Eşimin Örencik’teki mezarını da sık sık ziyaret ediyorum. Onun yokluğunu her zaman hissediyorum. Onun kullandığı evdeki eşyaları hiç kaldırmadım. Her zaman onu hatırlıyorum, çok kıymetli bir kadındı. Akşam olduğunda ise yine evime dönüyorum. Bazen Örencik’teki oğluma da misafir oluyorum. Diğer çocuklarım ise farklı illerde yaşıyor.”
İbrahim Elaslan, köyünü ve evini ölene kadar terk etmeyeceğini sözlerine ekledi.
Örencik köyü muhtarı Ahmet Açar da Kalfalar köyüne de vekalet ettiğini, 1970’li yıllarda köyde 100 hanenin olduğunu belirterek, “Artık İbrahim amca dışında kimse kalmadı. Hanelerin çoğu da yıkık. Birkaç evde zaman zaman gelip kısa dönem kalanlar oluyor. Köyde sadece bir hane kaldı.” ifadelerini kullandı.
