Pai Chai Üniversitesi’nden Ah Reum Kang liderliğindeki ekip, deneyleri için çok oyunculu, devasa bir çevrim içi rol yapma oyunu olan ArcheAge’i kullandı.
26. Uluslararası World Wide Web Konferansı’nda sunulan çalışmada oyuncuların ilk önce istedikleri gibi normal şekilde oyunu oynamaya bırakıldığı aktarıldı.
11 HAFTANIN SONUNDA TÜM İLERLEMELERİN VE KARAKTERİN SİLİNECEĞİNİ BİLİYORLARDI
Independent Türkçe’nin de aktardığı gibi internet sitesi ArXiv’de erişime açılan araştırma makalesine göre oyuncular 11 hafta boyunca istedikleri gibi görevleri tamamlamaları, ortamı keşfetmeleri, seviye atlamaları ve ekipman istiflemeleri için serbest bırakıldı.
Ancak oyuncular, 11 haftanın sonunda sunucunun silineceğini ve tüm ilerlemeleriyle birlikte karakterlerinin de kaybolacağını biliyordu.
Böylece oyuncuların son zamanlarında oyunda nasıl vakit geçirdiği gözlemlendi.
Makalede, “Böylece oyuncuların son birkaç gündeki oyun içi davranışlarının olası sonuçları anlamını yitirdi” ifadelerine yer verildi.
270 milyon oyuncu davranışı kaydını analiz eden araştırma ekibi, oyunun, seri biçimde öldürmeye devam etmeyi seçen birkaç aykırı oyuncu dışında, şaşırtıcı derecede huzurlu olduğunu saptadı.
Ekip ayrıca, oyunun sonuna kadar kalan kişilerin daha barışçıl davranma eğilimi gösterdiğini yazdı. Bu kişilerin oyuna en sadık kitle olduğu da belirtildi.
Bunun yanı sıra ekibin “kaybolanlar” diye adlandırdığı, oyunu kendi istekleriyle erken bırakan kişiler, “sorumluluk duygularını ve oyuna bağlılıklarını” kaybettikleri için diğer oyuncuları öldürmek gibi en antisosyal davranışları sergileme eğilimindeydi.
Araştırmacılar, sosyal grupların yer aldığı sohbet kanallarının, son zaman yaklaşırken “daha mutlu” olma eğilimi gösterdiğini belirtiyor. Bu da “mevcut sosyal ilişkilerin muhtemelen güçlendirildiği” anlamına geliyor.
Oyunun sonuna kadar kalan oyuncuların kurduğu küçük geçici grupların sayısında da patlamalar yaşandığı anlaşıldı. Bu da “yeni sosyal ilişkilerin kurulduğunu” gösterdi.
Makalede ayrıca, şu ifadeler yer aldı:
Eskiler, ‘Yarın dünyanın paramparça olacağını bilsem bile yine de elma ağacımı dikerdim’ der. Ancak bulgular bu sözü doğrulamıyor. Oyuncuların görev tamamlama, seviye atlama ve genel yeteneklerinde ciddi bir düşüş gördük.
Araştırma ekibi, bu deneyin Dünya’nın sonunun geleceği anda insanların nasıl davranacağına dair önemli bulgular sunduğunu ve gerçek hayatın bir analojisi olduğunu vurguluyor.
